De reden waarom je als moeder zó moe bent en wat je er aan kunt doen.

De reden is heel simpel. En het duurde voor mij een hele tijd voordat ik daar achterkwam. En als ik dat had geweten was ik er eerder aan begonnen om dit toe te passen.

Toen mijn kinderen klein waren zat ik in de overlevingsmodus. Een modus waarin ik weinig genoot van het moederschap, te weinig slaap had en te veel moest doen in m’n eentje (ja, dit zijn allemaal redenen maar niet dé reden waar ik het over heb)

Naarmate de kinderen groter werden en ik weer ruimte had om na te denken, mijn werk begon te kriebelen en ik uit m’n babybubbel kwam, ontdekte ik dé reden. Het duurde een poos voordat ik erachter kwam, maar toen ik er eenmaal achterkwam, ging en gaat mijn leven een stuk simpeler met meer energie en meer plezier.

Dé reden waarom je zó moe wordt, waarom je helemaal leegloopt is dat je iets anders wilt dan dat er nu is.
Dat ga ik iets verder uitleggen.

Een heeeel simpel voorbeeld; Als je kleine kinderen hebt, je denkt; ik ga ontspannen op de wc en je zit net en er staat er alweer 1 aan de deur of zelfs in de wc naast je been te vertellen over bumba die iets veeeeels te geks deed, heb je daar dan zin in?

Wat is jouw eerste gedachte?

Wat is je eerste gedachte? Ik heb het niet over je reactie of je gevoel, maar je eerste gedachte?

Meestal is die niet; “oh gezellig! M’n enige moment om te ontspannen vandaag is door de wc gespoeld, en dat vind ik niet erg.”

Nee je had in hoofd dat je ging ontspannen. En dat ging anders dan dat je wilde. En dat niet één keer per dag maar honderden keren. 

Dat is hetzelfde als je denkt; als hij zo slaapt, ga ik ook lekker slapen, of een boek lezen of me-timen.

Of in mijn geval; “vanavond heb ik tijd voor mezelf”. En dat ik dan ineens een pre-puber, ondertussen puber op de bank heb zitten die niet meer om 19.00 naar bed te krijgen is. 

Wat er ontstaat is innerlijke strijd

Iets anders willen dan dat er nú is zorgt voor frustratie (er is nu niet wat je nu wilt), gejaagdheid (want je wilt het nu) en onmacht (omdat je het idee hebt dat je geen controle meer hebt) omdat je diep van binnen er van uit gaat dat wat jij wilt niet belangrijk is.  Er is een strijd ontstaan in jou tussen je hoofd en je gevoel. En als je dan wel kiest voor jezelf kun je je mega schuldig voelen.

Dat je dit wellicht bent gaan geloven is omdat je er niet op vertrouwt dat wat jij wilt dat daar gehoor aan wordt gegeven. Dat wantrouwen is gegroeid die in de vroege jeugd ontstond omdat je geleerd bent om je aan te passen aan de ander. Daardoor kun je nu niet accepteren wat er nu is omdat je simpelweg diep van binnen niet gelooft dat je het krijgt. Strijd tussen je hoofd en je gevoel.

Op zo een moment dat ik dat heb gingen mijn gedachten altijd naar:  “Waarom heb ik dat nou altijd?” “Wanneer is het me-time?” “Wanneer laten ze mij nou eens met rust?!”.
Deze gedachte helpt niet. Sterker nog: Hij zorgt ervoor dat jij gevoelens krijgt zoals frustratie, boosheid, verdriet enzovoorts.

Wat kun je hier aan doen?
Dé hamvraag! En het antwoord is simpel doch een uitdaging.
Namelijk stoppen met willen wat er nu niet is. 

Het kost ongelooflijk veel energie om iets anders te willen dan dat er nu is. Je zit continue in je hoofd. Je hebt allerlei gedachten zoals; zie je wel? “Niemand gunt het mij” of “ik heb ook nooit eens tijd voor mezelf” of; “ik doe het ook altijd alleen”; Je leeft in je hoofd in je verleden of in de toekomst maar niet in het nu.

Het is hetzelfde als met een jong kind. Die wilt iets nú. Niet gisteren. Niet morgen. Niet over 10 minuten. Maar nu. En dat zorgt voor strijd. 

De emoties die hieruit voortvloeien zijn gebaseerd op onmacht en dát stapelt op. Die opeenstapeling van  negatieve gedachten, emoties die opstapelen en te weinig steun en ontspanning zorgen ervoor dat je als een malle leegloopt. En soms vermoeider uit bed komt dan dat je erin ging. 

Leer om je gedachten te herkennen en ze te draaien naar helpende gedachten zoals: “Ik gun het mij” of “Ik heb heel vaak tijd voor mezelf” Moet je even voorstellen welke gevoelens hieruit voort komen: Rust, vertrouwen en ontspanning omdat je door deze gedachte wéét dat het goed komt.

Stop met het verzetten tegen wat er nu is. Leer meebewegen. Leer zakken. En leer je gedachten te veranderen. Als je dit doet, zal je leven er binnenkort zeer anders uit zien. Van overleven naar leven. 

Mariska